پس اگر آنان [هم] به آنچه شما بدان ایمان آورده اید ایمان آوردند قطعا هدایت شده اند
( سوره بفره / آیه 137}
این داستان رو از منبر مرحوم ضیایی شنیدم.
مردی انصاری مرتکب قتل خطایی شد. طبق رسم قبیله کسانی از قبیله مرد , مسئول جمع آوزی دیه مقتول شدند قیس ابن سعد از صحابه کرام رسول خدا(ص) و فرزند سعد ابن عباده بزرگ قبیله خزرج از خویشان ذکور مرد انصاری بود .
صبح خیلی زود آن چند نفر مرد به منزل قیس که در نزدیکی مدینه واقع شده بود رفتند قیس در خانه نبود و به گفته کنیزی که در خانه داشت برای کار به مزرعه رفته بود آنها بی درنگ راهی مزرعه شدند و با کمال تعجب او را را در حالی دیدند که با دستان خود زمین را می کند و از درون گل و لای هسته خرما های گندیده را که به زمین ریخته جمع اوری و درون سبدی می ریزد. شاید آنها با دیدن این صحنه , لحظه ای از بیان خواسته خود دچار تردید و دو دلی شدند اما بالاخره به دعوت و اصرار قیس برای خوردن صبحانه و شرح ماجرا به خانه او رفتند کنیزک سفره ای پهن کرد و یک ظرف اب و چند تکه نان خشک داخل سفره گذاشت مردان باز از تعجب به یکدیگر خیره شدند بالاخره بعد از خوردن صبحانه مختصر و فقیرانه , قیس علت حضور آنها را جویا شد و یکی از افراد قبیله با لیستی که در دست داشت و نام افرادی از قبیله در آن نوشته شده بود قضیه قتل خطایی مقتول و جمع آوری دیه را برای او توضیح داد .
قیس نگاهی به لیست بلند بالایی که از افراد قبیله تهیه شده بود انداخت و فورا از آنها خواست تا بجز نام خود او تمام اسامی دیگر را خط بکشد و این بار آن چند مرد میهمان خیلی بیشتر از دفعات قبل متعجبانه به یکدیگر نگاه کردند قیس که بهت و تعجب انها را دید لب به سخن گشود و گفت می دانم شما از چه روی متعجب هستید اما بدانید ما تربیت شدگان مکتب رسول خدا (ص) هستیم . صبحانه ما آب و تکه نان خشکی بیشتر نیست ,صبح خیلی زود برای معالجه و مداوای شتر لنگ خود به صحرا می رویم هسته های خرما جمع می کنیم آن را آرد می کنیم و به شتر بیمار خود می دهیم تا شتر بیمار با خوردن آن به گله شتران سالم باز گردد و ما بتوانیم با این شتران ,دیه برادران مسلمان خود را بپردازیم.
"و کسانى که بعد از آنان [مهاجران و انصار] آمده اند مى گویند پروردگارا بر ما و بر آن برادرانمان که در ایمان آوردن بر ما پیشى گرفتند ببخشاى و در دلهایمان نسبت به کسانى که ایمان آورده اند [هیچ گونه] کینه ا ى مگذار پروردگارا راستى که تو رئوف و مهربانى."( سوره حشر / آیه 10)
پ.ن
1- فَإِنْ آمَنُواْ بِمِثْلِ مَا آمَنتُم بِهِ فَقَدِ اهْتَدَواْ
2- وَالَّذِینَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ
- ۹۸/۰۴/۱۹