یکی از گرفتاری های من تعارضاتی است که گاهی بین اعتقاداتم با انتظارات مراجعین بوجود میاد حاجیه خانم میخواد وصیت نامه ای تنظیم کنم تا وصی بعد از فوتش کسی رو اجیر کنه تا بیست سال نماز و روزه اش رو که قضا شده او بجا بیاره !
صرفنظر از این پرسش که چه کسانی برای این امور حاضرند اجیر بشن و اینکه این افراد معمولا چیزی برای خوردن ندارن و عملا روزه هستند چند تا سوال بی جواب یا با جواب های محتملا مخالف با عقل سلیم:
1- آیا شرط اول و رکن اساسی همه عبادات نیت و قصد قربت نیست و آیا آن کسی که حاضر می شه برای سیر کردن شکم خودش و زن و بچه اش برای دیگران چند سال دولا راست بشه و گرسنگی بکشه قصد قربت داره ؟!
2- آیا خداوند نیازمند عباذت بندگانشه که اگه به هر دلیل تکلیف شان را انجام ندادند بخواد با هر وسیله که شده طلبش رو وصول کنه حتا اگه ی آدم بد بخت بیچاره بخواد از عهده پرداختش بر بیاد ؟!
3- آیا اگه زید گرسنه بود غذا خوردن عمرو موجب رفع گرسنگی زید می شه تا با عبادت فرد اجیر کمالی نصیب وصیت کننده بشه ؟ مضافا اینکه مگه نه اینکه با مرگ وصی رشد و کمالش هم بلا موضوعه !
4 -...
پ.ن
وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاءَ وَیُقِیمُوا الصَّلَاةَ وَیُؤْتُوا الزَّکَاةَ ۚ وَذَٰلِکَ دِینُ الْقَیِّمَةِ
در حالی که به آنها دستوری داده نشده بود جز اینکه خدا را پرستش کنند با "کمال اخلاص", و از شرک به توحید باز گردند، نماز را برپا دارند، و زکات را ادا کنند، و این است آئین مستقیم و صحیح و پایدار.(سوره البینه / ایه 5 )
- ۹۸/۰۶/۱۰